هسته زردآلو؛ از افسانه درمان سرطان تا خطر جدی مسمومیت سیانیدی

هرچند هسته زردآلو به دلیل داشتن ترکیبی موسوم به آمیگدالین، زمانی امیدی برای درمان سرطان تلقی می‌شد، اما تحقیقات جدید آن را ماده‌ای سمی و بالقوه خطرناک می‌دانند که ممکن است سلامت عمومی را با تهدید جدی مواجه کند.

به گزارش اقتصاد کده، هسته زردآلو حاوی ترکیبی طبیعی به نام «آمیگدالین» است که در گذشته برای تهیه داروی ضدسرطانی لتریل مورد استفاده قرار می‌گرفت—دارویی که امروزه مصرف آن در آمریکا ممنوع شده و تنها به‌صورت مکمل عرضه می‌شود. هرچند برخی آزمایش‌های ابتدایی خاصیت ضدسرطانی آمیگدالین را مطرح کرده‌اند، اما موسسات پزشکی معتبر نظیر موسسه ملی سرطان اثربخشی آن را تأیید نمی‌کنند.

آمیگدالین در بدن به سیانید تبدیل می‌شود—ماده‌ای بسیار سمی با تأثیراتی شبیه به سیانور. مصرف آن ممکن است منجر به علائم مسمومیت سیانیدی همچون سردرد، تهوع، گیجی و در موارد شدید، اختلال تنفسی، فلج، آسیب عصبی، افت فشار خون، یا حتی مرگ شود.

مطالعات نشان داده‌اند که مصرف همزمان هسته زردآلو با برخی مواد غذایی مانند هویج، جوانه گندم، کرفس یا ویتامین C، میزان آزاد شدن سیانید را در بدن افزایش داده و خطر مسمومیت را چند برابر می‌کند. به همین دلیل، کارشناسان هشدار می‌دهند که زنان باردار و مادران شیرده باید از مصرف محصولات حاوی این ترکیب اجتناب کنند.

اگرچه نظریه استفاده درمانی از آمیگدالین ریشه در فرضیه‌ای قدیمی متعلق به شیمیدان ارنست تی. کرب در دهه ۱۹۲۰ دارد، اما بازبینی‌های معتبر علمی در سال‌های اخیر این ماده را برای مصرف انسان به‌شدت خطرناک ارزیابی کرده‌اند.

در مقابل، میوه زردآلو خود دارای خواص مفیدی مانند وجود بتاکاروتن و پتاسیم است که می‌تواند در کاهش خطر بیماری‌های قلبی، تقویت سلامت چشم در سالمندان، و بهبود خلق‌وخو نقش‌آفرین باشد. با این حال، مصرف هسته آن نه‌تنها توصیه نمی‌شود بلکه می‌تواند مخاطرات جدی به همراه داشته باشد.